Perspektywa rozwoju 2014 – 2020

W złożonych warunkach współczesnego życia społecznego i gospodarczego niezbędne jest wypracowanie wspólnego stanowiska, co do oceny stanu istniejącego, osiągnięcie porozumienia w formułowaniu celów oraz określenie kierunków efektywnego działania.
Strategia Rozwoju jako instrument zarządzania jest określeniem sposobu postępowania i wyrazem wspólnego dążenia do zaspokojenia potrzeb oraz aspiracji społecznych. W dyskusję nad wyzwaniami stojącymi przed Gminą, Powiatem, Województwem (regionem) powinniśmy zaangażować się my wszyscy.
Każdy z nas może dzielić się swoimi przemyśleniami na temat rozwoju naszej Gminy, Powiatu, a co za tym idzie przyszłością województwa podlaskiego pisząc na adres: strategia2020@wrotapodlasia.pl

Aby łatwiej było pozyskiwać środki z funduszy europejskich powinniśmy zadbać o to już teraz by cele Gmin Powiatu Monieckiego były celami województwa podlaskiego.

Moje propozycje:

1. Ludzie to nasz kapitał.
Dużo ludzi w tzw. wieku produkcyjnym wyjeżdża z naszego powiatu w poszukiwaniu lepszego życia. Dlatego musimy temu przeciwdziałać tworząc tu, u nas, warunki do dobrej i godnej pracy. Mamy wielu wykształconych ludzi, którzy swoją aktywną postawą, kreatywnością i zaradnością przyczynią się do rozwoju naszej Gminy i Powiatu. W przeciwnym przypadku trafią do nas osoby z zewnątrz, które nie poradziły sobie na rynku pracy gdzie występuje duża konkurencja; często nieudolni bez możliwości rozwoju. Wróćmy do korzeni szkoły zawodowej przy ul. Szkolnej; tokarz, stolarz. Jeżeli młody człowiek nauczy się pracy na tokarce poradzi sobie bardzo szybko również ze strugarką itp. Kształcenie młodych ludzi musi być dostosowane do potrzeb rynku, a ich kwalifikacje mają odpowiadać na potrzeby pracodawców. Nie twórzmy na siłę kolejnych ekonomistów, pracowników administracji oraz zarządzania. Wprowadźmy model kształcenia kadry kładącego nacisk na pracę zespołową, wykorzystanie nowoczesnych technologii, kształcenie kompetencji i kwalifikacji. W każdej gminie powiatu monieckiego mamy przykłady osób, które często zaczynały „od małego straganu, garażu”, a dzisiaj są przykładem, że jeżeli się chce to można osiągnąć sukces. Promujmy te osoby bo to oni tworzą nowe miejsca pracy i często dzięki nim kilkadziesiąt osób ma zatrudnienie. Nie idźmy drogą kolejnych szkoleń, staży dla osób pozostających bez pracy, ale przez konkretne wsparcie przedsiębiorcy np. przez okres 2 lat poniesienie części kosztów zatrudnienia. Bardzo ważne jest też wsparcie nowopowstałych firm w pierwszym, najtrudniejszym okresie ich funkcjonowania. Nauczmy się promować aktywność i przedsiębiorczość, postawy prospołeczne, proobywatelskie.

2. Tereny inwestycyjne.
Aby zwrócić uwagę potencjalnego inwestora w pierwszej kolejności musimy stworzyć do tego warunki; przygotować miejsce od 3 do 5 ha, podłączyć infrastrukturę techniczną i sanitarną.
Następnie nasz teren musi znaleźć się w bazie danych Polskiej Agencji Informacji i Inwestycji Zagranicznych; z tej bazy korzystają potencjalni inwestorzy, a nie stron internetowych urzędów gmin. Inwestorzy zewnętrzni coraz częściej biorą pod uwagę lokalizację swoich inwestycji na obszarach o wysokich walorach przyrodniczych.
Po pierwsze dla zapewnienia lepszej jakości życia pracowników, a po drugie w celu kształtowania swojego wizerunku Przypominam sobie rozmowę sprzed kilku lat z jednym z Burmistrzów gdy zabiegał o bardzo dużą inwestycję w swojej gminie. Powiedział mi: „powodem że ona nie powstała nie było brak dróg, infrastruktury, ale brak wykwalifikowanych ludzi do podjęcia pracy; nikt nie będzie szkolił rok lub dłużej ludzi, aby po tym czasie podjąć produkcję /patrz pkt 1/.
Następującą informację znalazłem na stronie Urzędu Miejskiego w Mońkach, a dotyczy terenu po byłym zakładzie „Unitra” „Jest to budynek w dobrym stanie technicznym, w którym może być nadal prowadzona produkcja” – czy w taki sposób zdobędziemy potencjalnego inwestora?

3. Kształtowanie prozdrowotnego stylu życia.
Zdrowie człowieka w 16 % uwarunkowane jest przez czynniki genetyczne, zaś jedynie w 10%, czyli w najmniejszym stopniu poprzez opiekę zdrowotną. Żmudna rehabilitacja często nie byłaby potrzebna, gdyby zadbano o zdrowie wcześniej.
Żywienie i aktywność fizyczna są powszechnie uznawane za główne czynniki ryzyka przewlekłych chorób niezakaźnych, w tym chorób układu krążenia, nowotworów, otyłości. Leki, które podawane są człowiekowi po zawale serca tylko w 3% zabezpieczają jego, przed kolejnym niedokrwieniem; dla tej osoby najważniejszy jest wysiłek fizyczny, który w 80 % go zabezpiecza.
Jeszcze kilka lat wcześniej młodzież śmiała się z tych, którzy nie ćwiczyli na lekcjach wychowania fizycznego, dzisiaj śmieją się z tych, którzy nie potrafią przynieść zwolnienia z zajęć fizycznych. Rodzice przypominają sobie, że jest taki przedmiot jak brakuje dziecku 6 z wf do wysokiej średniej. Większość rekordów z lekkiej atletyki w szkołach była ustalona w latach 80 ubiegłego wieku i przetrwała do dzisiaj.

4. Park kulturowo - militarny na bazie Twierdzy Osowiec.
Na początku XX wieku zaliczana do najnowocześniejszych twierdz świata. Nigdy nie została zdobyta, w połączeniu z unikatowym na skalę europejską Biebrzańskim Parkiem Narodowym może stanowić atrakcję turystyczną dla całego świata. Rozwój ekologii i edukacji ekologicznej, bo taki jest trend w całej Europie i warto skorzystać z mody na „zieloną strefę”.
Czyste środowisko stwarza m.in. możliwość produkcji zdrowej żywności, a także wybranych form turystyki, w tym agroturystyki. Nie należy zapominać o popadających w ruinę zabytkowych dworcach PKP w Mońkach, Knyszynie, Osowcu.

5. Przeciwdziałanie wykluczeniu cyfrowemu.
Czasy, w których żyjemy są z jednej strony ciekawe, a z drugiej bardzo trudne, szczególnie dla ludzi starszych i pozbawionych pracy, którzy obawiają się spotkania z potencjalnym pracodawcą, gdyż martwią się, że nie potrafią sprostać wyzwaniom, jakie przed nimi stawia Internet.
Bez kompetencji cyfrowych trudno dziś o dobrą posadę, a za kilka lat będzie to zupełnie niemożliwe. Internauci nie tylko częściej awansują, lecz także dzięki internetowi utrzymują bliższy kontakt ze znajomymi, mają dostęp do informacji, do kultury i... oszczędzają.

Mam nadzieję, że nie będzie tak:
„W starożytnym Rzymie doskonale wiedzieli o tym rządzący... W każdym dużym mieście budowali amfiteatry i organizowali igrzyska, które, jeśli była taka potrzeba, to trwały długie miesiące, a bywało, że i lata. Nie była to tylko fanaberia władcy, raczej dowód, że instytucja wentyla bezpieczeństwa, wcale nie jest wymysłem z XX wieku. Lud mógł wyładować swoje emocje i nie myśleć o tym, że znowu nie ma co jeść.
Widząc bohaterów zgromadzonych na placu przeżywali ich wzloty i upadki, a jak ich jakiś gladiator zdenerwował, to zawsze mogli zgodnie opuścić kciuk w dół i problem żywej maskotki znikał. Średniowiecze to początki różnego rodzaju kuglarstw.
Połykacze ognia, pajace na ulicach i festynach miast. To wszystko było skierowane do ludzi aby dać im radość, odwrócić od trosk życia codziennego. Co było potem? Ktoś pamięta ze szkoły teatr elżbietański?

Teatr elżbietański to nie żadna wzniosła rozrywka dla „elyt”, to patrzydełka dla plebsu, który komentował, podpowiadał, a jak coś mu się to nie podobało to w najlepszym przypadku komentował to gwizdami, a w najgorszym zgniłymi pomidorami... Co to jest? CYRK!
Miejsce, gdzie przełamywano ludzkie słabości, eksponowano ludzkie odmienności, czego najlepszym przykładem były tzw. baby z brodą. Pokazywano sztuczki, które ocierały się o granice ludzkich możliwości. Za to tłum nagradzał brawami. Za to tłum uwielbiał i pamiętał latami.
Podkreślić należy jedno. Sławę i pieniądze każdy z bohaterów powyższego wywodu zawdzięczał po pierwsze ciężkiej pracy, po drugie ćwiczeniom. Byli jednak całkowicie zależni od ludzi i jeśli traktowali ich z góry szybko popadali w otchłań zapomnienia. Kto nie zdawał sobie sprawy, że jego celem jest zabawianie ludzi, ten szybko znikał i znowu popadał w biedę...”

Cezary Grygo,
Radny Rady Miejskiej w Mońkach

Na Państwa pytania i problemy czekam w każdy wtorek w godzinach 16.00 – 17.00 w Urzędzie Miejskim w Mońkach – I piętro, pokój nr 113.
Tel. 600 307 071,
e-mail: cezgry@wp.pl,
www.cezarygrygo.wirtualnie.eu